Hier een eerste teken van leven vanaf mijn stageplek. Dag vier zit er bijna op. Het resultaat: een kaderstuk, een kortje en twee keer hart (groot stuk met foto).
Gisteren heb ik telefonisch mijn nieuwe oma ontmoet (ze weet het zelf nog niet). Mevrouw Kolfoort, 84, heeft een vriend, rijdt auto en het zeilen kan haar niet hard genoeg gaan. Ik werd spontaan verliefd op het mens.
Vanmiddag kreeg ik de opdracht iets te doen met het bedrijf Robin Good. Ze organiseren maatschappelijk verantwoorde bedrijfsuitjes. Na een ronde bellen had ik mijzelf twee reportage-uitjes en een interview geregeld. Twaalfhonderd woorden, voor de Gids. Al na een uur kwam de domper; beide bedrijfsuitjes afgezegd. Repo naar de klote.
Gelukkig is net mijn eerste echte eigen idee enthousiast ontvangen. Dat maakt het repo-verdriet een beetje goed. Nu nog het laatste kwartiertje doorkomen en dan mag ik naar de bank. Van stagelopen word je moe.
1 opmerking:
Volgens mij kunnen ze nu al niet meer zonder je
Een reactie posten