JSF

Het kabinet gaat met de Amerikaanse regering overeenkomsten tekenen over de ontwikkeling en productie van het gevechtsvliegtuig JSF.

Dit betekent niet dat ons land het vliegtuig in de toekomst ook daadwerkelijk zal gaan importeren, maar het zou Nederland mogelijk schade berokkenen door nu af te haken bij de verdere ontwikkeling van de Joint Strike Fighter, zo meldde de website van de NOS vorige week.

Het kabinet is dus vóór de ontwikkeling van de JSF, maar heeft wel kritiek op bijvoorbeeld de export ervan naar landen als Israël. Impliceert steun aan de ontwikkeling van dit vliegtuig echter ook niet steun aan het gebruik en exploitatie ervan? Wat blijft er anders over van de waarde van steun aan een dergelijk project?

Ik weet niet waarom, maar ineens moet ik denken aan ‘onze’ politieke - maar uitdrukkelijk niet militaire - steun aan de oorlog in Irak, waar ik destijds ook al weinig van begreep. We staan er in principe wel achter, maar willen niet meevechten. Maar hoe doe je dat? Een oorlog politiek steunen en niet militair? Het een staat toch niet geheel los van het ander?

Ik vind ze ’n beetje raar, deze poldermodelachtige steunbetuigingen-op-papier-maar-niet-in-de-praktijk. Wel de dialoog zoeken, maar geen duidelijke keuzes durven maken. Want immers, wie netjes in het midden blijft lopen, zal niet van de weg raken…?